Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem I Öğrencilerinde Sigara Kullanımı İle Depresyon Semptomatoloji Durumlarının Değerlendirilmesi

Kamile Marakoğlu, Bahar Ürün Ünal

Anahtar Kelimeler: Sigara, Öğrenci, Depresyon

Amaç:

Geleceğin hekimleri olan tıp fakültesi öğrencilerini fakültenin ilk yıllarından itibaren sigaranın zararları, ilişkili hastalıklar ve sigarayı bırakma konusunda bilinçlendirmek gerekmektedir. Bu bağlamda tıp fakültesi öğrencilerinin sigara içme durumlarının, buna etki eden faktörlerin, sigara ve zararları ile ilgili öğrencilerin tıp eğitiminde ne kadar sürede ve etkin şekilde eğitim aldığının, öğrencilerin sigara bırakma politikaları hakkında bilgi ve tutumlarının araştırılması gerekmektedir. Öğrencilerinin Dönem 1’e %8’lik sigara içme sıklıkları ile başladıkları ve Dönem VI’larda %30’luk sigara içme sıklıkları ile bitirdikleri dikkat çekmektedir. Bu nedenle bu çalışmanın Tıp Fakültesi Dönem 1 öğrencilerinde de yapılıp durum tespit edilmesi, sigara kullanım sıklığı ile depresyon semptamotoloji durumlarının değerlendirilmesi aynı zamanda sigara bağımlılığı olan öğrencilere eğitimlerin de verilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem:

Çalışmaya Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesinde 2018-2019 eğitim öğretim yılında öğrenim gören Dönem 1 öğrencileri dahil edilmiştir.228 Dönem 1 öğrencisi vardır. Çalışmada örneklem seçilmedi, evrenin tümüne ulaşılması hedeflendi. Çalışma sürecinde öğrenime devam eden 215 öğrenciden 195 öğrenciye ulaşıldı. Bu, toplam sayının %90,6’sıdır. Etik kurul onayı alınmıştır. Sigara bağımlılık düzeyi ve depresyon semptomatoloji durumlarının ilişkisini belirlemek için 47 soruluk anket formu uygulanmıştır.Öğrencilerin bağımlılık düzeylerininin tesbiti için Fagerstrom Nikotin Bağımlılık Testi (FNBT) uygulandı

Bulgular:

Öğrencilerin ortalama yaşı 18,7±0,6(Ort:19,0) idi. Cinsiyet dağılımları %54.4’si (106) erkek ve %45.6’sı (89) kadındı. Sigara içme sıklığı %10.3 (20/195) olarak bulundu. Öğrencilerin %77,9’u (n=152) sigara içmeyi hiç denemediğini, %9,2’si (n=18) her gün olmamakla birlikte ara sıra sigara kullandığını, %10,3’ü (n=20) her gün sigara içtiğini, %2,6’sı (n=5) ise sigarayı bıraktığını belirtmiştir. BDÖ değeri %89.2’sinde(174) 0-16 arasında %10.8’inde ise (21/195) 17 ve üzeri olarak bulundu. BDÖ ile cinsiyet arasında anlamlı bir fark bulunmadı. BDÖ ile sigara içme durumu arasında anlamlı bir fark bulunmadı

Sonuç:

Öğrenciler arasında sigara içme sıklığı genel populasyondan az olmakla birlikte depresyon değeri toplumdaki prevalans sıklığı ile benzer olarak bulundu.Hekimlerin davranışlarının toplumu etkilediği düşünüldüğünde,halkı sigara konusunda eğitecek olan hekim adaylarına yönelik eğitim programları uygulanarak sigarayı bırakmaları ve tekrar başlamamaları sağlanmalıdır.

#6