Aile Hekimliği Pratiğinde Nadir Rastlanan Bir Kronik Kabızlık Nedeni: Dissinerjik Defekasyon

Onur Öztürk, Tuğba Şenel, Muhammed Okuyucu

Anahtar Kelimeler: Aile hekimliği, kabızlık

Giriş:

Kabızlık seyrek dışkılama, ağrı, sertlik ve zor dışkı geçişi ile sonuçlanabilen bir bozukluktur. Bu vaka sunumunda uzun yıllardır kabızlık şikayeti yaşayan bir hastanın yönetiminden bahsedilecektir.

Olgu:

Otuz iki yaşında kadın hasta çocukluktan beri mevcut olan kabızlık şikayeti ile Ağustos 2021’de aile hekimliği kliniğimize başvurmuştur. Hasta bu şikayetiyle daha önce de birkaç kez klinisyenlere başvurmuş ve dönem dönem pinaveryum bromür, laktuloz ve magnezyum hidroksit tedavileri kullanmıştır. Kısa bir süre medikal tedavilerden fayda gören hastanın kabızlık şikayeti her seferinde tekrarlamıştır. Bilinen ek sistemik hastalığı olmayan, adet düzeni normal olan hastanın ara ara hemoroid kanamaları olduğu öğrenilmiştir. Sistem sorgulamasında ek bir bulgu olmayan hastanın fizik muayenesinde sol alt kadranda derin palpasyonla hafif hassasiyeti olduğu görülmüştür.
Laboratuar değerlerinde; Hb: 8.9 g/dL, MCV: 64.5 fL, RDW: 19.1 %, PLT: 367 103/uL, Demir: 17.7 µg/dL, Demir bağlama kapasitesi: 388 µg/dL, Demir saturasyonu: 4.5 %, Ferritin: 3.7 ng/mL, TSH: 3.9 µIU/mL, tam idrar tetkiki normal olarak tespit edilmiştir. Ekokardiyografi sinüs ritminde, abdomen ultrasonografi normal olarak değerlendirilmiştir. Demir eksikliği anemisi olan hastaya etyolojik araştırma açısından alt ve üst endoskopiler istenmiştir ve oral demir preparatı başlanmıştır. Özefagogastroduedenoskopi değerlendirmesi normal olan hastanın total kolonoskopi değerlendirmesinde hafif melanozis koli ve grade 1 internal hemoroid tespit edilmiştir. Demir tedavisinin 1. ayında demir parametreleri normal ve Hb: 13.6 g/dL olarak tespit edilmiştir. Kronik kabızlık etyolojisi açısından anorektal manometrik inceleme planlanmıştır. İnceleme sonucunda; anal sfinkter istirahat basıncı düşük, sfinkterin istemli kasılmasıyla basınç artışı yeterli, rektoanal inhibitör refleks normal, ıkınmayla sfinkter relaksasyonu olmamakta ve rektal duyarlılık azalmış olarak değerlendirilmiştir. Buna göre hastada kronik kabızlık nedeni olarak dissinerjik defekasyon düşünülüp, kabızlığa yönelik biofeedback tedavisi önerilmiştir. Tedaviden fayda gören hastanın kabızlık şikayeti düzelmiştir.

Sonuç:

Rutin pratikte yönetiminde zorluk yaşanan kronik kabızlığın sebepleri irdelenirken dissinerjik defekasyon da akılda tutulmalı, ileri incelemeler için hasta sevk edilmelidir.

#22