Aile Hekimliği Kliniğinde Yaşlılarda Geriatrik Depresyon Prevalansı ve İlişkili Faktörler

Burkay Yakar, Emel Olgun, Selim Karakaş, Erhan Önalan, Edibe Pirinçci

Anahtar Kelimeler: Geriatrik depresyon, yaşlı, aile hekimliği.

Amaç:

Önemli bir halk sağlığı sorunu ve hastalık yükünün belirleyicisi olan depresyon, özellikle yaşlı popülasyonda en sık görülen ruhsal bozukluklardan biridir. Bu çalışmada aile hekimliği polikliniğine başvuran yaşlılarda Geriatrik Depresyon Prevalansının ve İlişkili Faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem:

Kesitsel tipte tasarlanan çalışma, 60 yaş üzerinde 195 katılımcı ile yürütülmüştür. Katılımcıların demografik özellikleri, tıbbi geçmişi, depresyon ile ilişkili olabilecek psikososyal ve fiziksel özellikleri anket formu ile sorgulanmıştır. Depresif belirtiler 30 maddelik "Geriatrik Depresyon Ölçeği" kullanılarak değerlendirilmiştir.

Bulgular:

Katılımcıların% 49.1'inde (n = 81) depresyon yoktu,% 4.2'sinde (n = 7) olası depresyon ve% 46.7'sinde (n = 77) depresyon vardı. 75 yaş ve üzeri katılımcıların depresyon anketi puanları diğer yaş gruplarına göre istatistiksel olarak daha yüksekti (p = 0,001). Kendi günlük işini yapabilme (OR: 19.78, Cl: 1.23-317.83, p = 0.035), işitme problemi (OR: 2.74, CI: 1:20 - 6:27 p = 0.017) ve orta uyku kalitesi (OR : 10.62, Cl: 2.37-42.70, p = 0.002) veya kötü uyku kalitesi (OR: 4.24, Cl: 1.78-10.06, p = 0.001) depresyon durumunu etkileyen bağımsız risk faktörleriydi.

Sonuç:

Bu çalışma, sağlık çalışanları ve Aile hekimleri için geriatrik depresyonun yüksek prevalansı konusunda endişe verici bir sinyal sunmaktadır. Yaşlı popülasyonda yaşlılık depresyonunun hane halkı geliri, eğitim düzeyi, fiziksel sağlık, işitme sorunu, uyku durumu ve düşme öyküsü ile ilişkili olduğu saptanmıştır.

Kaynaklar:

#13