Tepecik Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Hekimlerinin Sanat Eğitim Ve Etkinliklerinin Tıp Uygulamalarına Etkisi Hakkındaki Görüş, Algı Ve Tutumlarının Değerlendirilmesi

Hülya Parıldar, Kağan Utku Can

Anahtar Kelimeler: tıp eğitimi, hekimlik, sanat etkinlikleri, empati

Amaç:

Araştırmada, sanat eğitim ve etkinliklerinin hekimlik pratiğine olan etkisi ve hekimlerin bu konudaki düşünce ve tutumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem:

Analitik tipte kesitsel olan bu çalışma, Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ndeki hekimlere uygulanmıştır.
Çoktan seçmeli ve açık uçlu sorulardan oluşan bir anket hazırlanarak internet ortamında uygulanmıştır. Kategorik verilerin gruplar arası karşılaştırmasında Pearson ki-kare ve Fischer’s exact test, sayısal verilerin normal dağılımına bakmak için Shapiro-Wilk Testi, normal dağılıma uymayan sayısal verilerin analizinde ikili gruplarda Mann-Whitney U testi kullanılmıştır.

Bulgular:

Çalışmaya katılan 262 hekimin %53,8’i kadın %46,2’si erkekti. Yaş ortalaması 32±7,5 yıldı. Katılımcıların %43,1’i mezuniyet öncesinde/sonrasında sanat ile ilgili bir kurs aldığını, %43,9’u daha öncesinde veya çalışmanın yürütüldüğü süreçte sanat dersi almakta olduğunu belirtmişti. Hekimlerin %65,5’i mezuniyet öncesi veya sonrasında alınan sanat derslerinin tıp uygulamalarını, %94,3’ü sanatın günlük yaşamı olumlu etkilediğini düşündüklerini belirtmişlerdi. Hekimlerin sanatla uğraşma durumuna göre istatistiksel olarak anlamlı bir farkla sanatın tıp uygulamalarına mental sağlık ve iyilik haline katkısı (p<0,001), yaratıcı düşünme yetisini geliştirme (p=0,04), bütüncül yaklaşımı geliştirme (p=0,009) anlamında olumlu katkısı olduğunu ifade ettikleri gözlenmişti. Mezuniyet öncesinde ya da sonrasında sanat eğitimi almış hekimlerin daha yüksek bir oranda (p=0,003) sanatın tıp uygulamalarını olumlu etkilediği, özellikle de mental sağlık ve iyilik haline katkısı (p= 0,009) ve bütüncül bakışı geliştirmesi (p=0,007) anlamında sanatın tıp uygulamalarına olumlu etkisi olduğunu belirttikleri gözlendi.

Sonuç:

Çalışmadaki hekimlerin çoğunluğu sanat eğitim ve etkinliklerinin tıp uygulamalarını olumlu etkilediğini, özellikle mental sağlık ve iyilik haline katkısı ve yaratıcı düşünme yetisini geliştirdiğini belirtmişlerdi. Sanatla uğraşan hekimler, uğraşmayanlara göre anlamlı farkla sanatın gözlem yetisini geliştirmesi, empati yetisini geliştirmesi, hasta hekim iletişimine katkıda bulunması ve bütüncül bakışa katkıda bulunması anlamında sanatın tıp uygulamalarına olumlu etkileri olduğunu ifade etmişlerdi. Çalışma sonucunda, sanatın tıp uygulamalarına olası olumlu etkilerinin hekimlerin düşünceleri ile örtüşmeler içerdiği ve bu örtüşmenin sanat eğitim ve etkinliklerinin tıp eğitim müfredatlarına eklenmesi konusundaki farkındalığa katkı sağlayabileceği düşünülmüştür.

#98