Dönem 3 Gözüyle Covid- 19 Pandemisinde Aile Hekimliğine Bakış

Fethi̇ Sada Zekey

Anahtar Kelimeler: Aile Hekimliği, Covid-19 Pandemisi, Tıp Fakültesi Dönem 3 öğrencisi

Amaç:

Pandemi sürecinde preklinik safhanın sonunda okumakta olan dönem3 öğrencilerin aile hekimliğine olan bakış açıları ve aile hekimliğinin görev ve sorumlulukları hakkında bilgi ve fikirlerinin pandemi dinamikleri de göz önüne alınarak değerlendirilmesidir.

Gereç ve Yöntem:

Pandemi sürecinde örgün eğitimi sona eren tıp fakültesi dönem 3 öğrencilerine online olarak gönderilmiş olan 15 soruluk anket form 59 öğrenci tarafından doldurulmuştur. Anket formu yaş, cinsiyet ve aile hekimliğinin görev ve sorumlulukları hakkında bilgi ve fikirlerinin pandemi dinamikleri de göz önüne alınarak değerlendirmek amaçlı 15 sorudan oluşmuştur. Kesitsel analiz için SPSS yazılımı kullanılmıştır, p<0.05 anlamlı olarak kabul edilmiştir.

Bulgular:

Katılımcıların yaşları 20 ila 22 arasında değişkenlik göstermekte idi. 29 katılımcı kadın iken 30 katılımcı erkek olup cinsiyetlerin dağılımı arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir(p>0.05). Katılımcıların %69,5’i aile hekimlerini tanımakta olduğunu belirmiştir. Pandemi dönemi öğrencilerde ikametgah değişikliklerine sebep olduğu için %13,5’i aile hekimlerini değiştirmiştir. Katılımcıların %57,6’sı aile hekimliğinin bir uzmanlık dalı olduğunu tıp fakültesi öğrenciliği öncesi bilmekte olduğunu vurgulamıştır. Ayrışmamış hasta yönetiminde hastane öncesi aile hekimliğine başvurulması gerektiğini düşünenlerin oranı %94,5 olarak tespit edilmiştir. Tıp fakültesi eğitimi sonrasında sahada aile hekimi olarak çalışmak isteyenler %35,6’lık dilimi oluşturmakta idi. Uzmanlık alanı tercihini aile hekimliği alanında kullanmak isteyenler %30,5’lik kesimi oluşturmakta idi. Preklinik safhadan kliniğe geçmekte olan öğrencilerin yalnızca %23,7’si aile sağlığı merkezinin(asm) taşıması gereken donanımlar hakkında bilgi sahibi idi. Pandemi sürecinde herhangi bir sağlık hizmeti almak için asm’ye başvuranlar %16,9’luk kesimi oluştururken ihtiyaç halinde ilk olarak asm’ye başvurmayı tercih edenler %50,8’lik kesimi oluşturmakta idi.

Sonuç:

Preklinik safhadan klinik safhaya geçişin kavşak noktasında yer alan tıp fakültesi dönem 3 eğitiminde öğrencilerin aile hekimliğine bakış açılarında çalışmamızdaki veriler geniş bir spektrumla bizi karşı karşıya bırakmıştır. Covid- 19 Pandemi döneminde dönem 3 öğrencilerin aile hekimliğine karşı kendilerini diğer dal uzmanlıkları nispetinde daha yakın hissettikleri ancak aile hekimliğine dair eksiklikler olduğu da aşikardır.

Kaynaklar:

1- Report of the Royal Commission on Medical Education (Todd Report) H.M.S.O. London, 1968.
2- Saultz JW. An overview and history of the specialty of family practice. Textbook of Family Medicine’da. Ed. Saultz JW. New York, McGraw-Hill, 2000;3-16
3- Millis JS, Boyer R, Cole WH, Hughes WC, Larson LW, Levi ED, Odegaard CE, Wearn JT, Whittaker CE, Wolfle D, Young GB. The Graduate Education of Physicians: The Report of the Citizens Commission on Graduate Medical Education. American Medical Association:Chicago, Ill, 1966.
4- Willard WR, Land RL, Longmire WP, Williams CH, Johnson AJ, Michaelson J, Lotterhos WE, Caughey JL, Hunter TH, Wilson VE. Meeting the challenge of family practice. AMA:Chicago, IL. 1966.
5- Folsom MB. American Public Health Association and National Health Council. Health is a community affair. Report of the National Commission on Community Health Services. Boston, MA: Harvard University Press; 1967
6- Saatçi E, Bozdemir N, Akpınar E Türk Aile Hek Derg 2006; 10(2): 79-86

#63