Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp İle İlgili Bilgi, Tutum ve Davranışlarının Değerlendirilmesi
Ezgi̇ Ağadayi, Seher Karahan, Nai̇m Karagöz
Anahtar Kelimeler: Tıp Öğrencileri, Tıp Eğitimi, Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp
Amaç:
Bu çalışmada amacımız tıp öğrencilerinin geleneksel ve tamamlayıcı tıp tedavileri(GETAT)hakkında bilgi ve tutum ve davranışlarını araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem:
Araştırmanın Eylül-Aralık 2020 tarihleri arasında Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesinde okuyan dönem I, II, III, IV, V ve VI öğrencileriyle yapılması planlanmaktadır. Çalışma anketi etik kurulu onayı alındıktan sonra öğrencilerin kendi aralarında iletişim amaçlı kullandıkları platformda online olarak paylaşılmıştır. Araştırmamız devam etmekte olup şu an için 103 öğrenci çalışmamıza gönüllü olarak katılım sağlamıştır. Araştırmada kullandığımız veri toplama aracı 24 sorudur. İlk 7 soruda öğrencilerin demografik verileri sorgulanmıştır. Kalan 17 soru ise Sağlık Bakanlığının GETAT uygulamaları yönetmeliği kapsamında tanımış olduğu GETAT yöntemleri hakkında bilgi düzeyleri ve bu yöntemlerle ilgili tutum ve davranışlarını ölçen sorulardır. Çalışmanın ön verileri SPSS 25.0 programında analiz edilmiş olup tanımlayıcı istatistikler ve ki-kare analizi kullanılmıştır.
Bulgular:
Çalışmaya katılan öğrencilerin (N=103), %68,9(n=71)’u kadın, %31,1(n=32)’i erkek idi. Öğrencilerin %63,1(n=65)’i temel bilimlerde (Dönem 1,2,3); %36,9(n=38)’u klinik bilimlerde (Dönem 4,5,6)’da eğitim görüyordu. Öğrencilerin %28,2(n=29)’i daha önce herhangi bir GETAT yöntemi uygulattırmıştı. Cinsiyet ile GETAT yöntemi yaptırma arasında anlamlı fark saptanmadı(p=0,287). GETAT uygulatanların en sık başvurdukları yöntemler ise; kupa(%53,3;n=16), kaplıca(%36,7;n=11) ve sülük(%13,3;n=4) idi. Kupa yaptıranların %81,3(n=13)’ü ev ortamında; sülük yaptıranların %50,0(n=2)’si ev ortamında, %50,0(n=2)’si doktor muayenehanesinde işlem yaptırmıştı. GETAT uygulatanların %50,0(n=15)’si ev ortamında, %26,7(n=8)’si doktor olmayan kişilerin muayenehanesinde bu işlemleri uygulattırmıştı. Sadece %10 (n=3)’u sağlık bakanlığına bağlı devlet hastaneleri GETAT polikliniklerinde, %16,7 (n=5)’si doktor muayenehanesinde tedavi olmuştu.
Öğrencilerin hiç duymadıkları GETAT yöntemleri en sık; proloterapi (%96,1;n=99), hirudoterapi (%92,2;n=95) ve apiterapi (%91,3;n=94) idi. Öğrencilerin en iyi bildiklerini söyledikleri GETAT yöntemleri ise; kaplıca %55,3 (n=57), kupa %39,8 (n=41) ve akupunktur %20,4 (n=21) idi.
Öğrencilerin %8,7(n=9)’si GETAT yöntemlerinin plasebo etkisi ile iyileştirdiğini düşünüyor, %41,7(n=43)’si kararsız, %49,5(n=52)’i ise bu ifadeye katılmıyordu. Katılımcıların %75,7(n=78)’si tıp eğitiminde GETAT ile ilgili derslerin olması gerektiğini düşünüyordu.
Sonuç:
Çalışmamızın ön verileriyle öğrencilerin GETAT yöntemlerinin çoğunluğunu bilmediklerini ve bu konuyla ilgili derslerin tıp eğitiminde yer alması gerektiğini düşündüklerini saptadık.
Kaynaklar:
#40